این حلقه شامل افرادی است که در زندگی شما حضور دارند اما لزوماً جزو خانواده درجه یک نیستند. در این لایه، شما قدرت انتخاب بیشتری دارید. لازم نیست همه چیز را به همه بگویید. هنر شما در این است که به صورت آگاهانه، همراهانی را انتخاب کنید که حضورشان به شما انرژی می‌دهد، نه اینکه انرژی‌تان را بگیرد.
چه بگوییم و به چه کسی؟ (هنر اطلاع‌رسانی)
شما مجبور نیستید به همه توضیح دهید. یک «حلقه‌ی داخلی» از دوستان و اقوام معتمد و حامی را انتخاب کرده و ابتدا فقط با آنها صحبت کنید. برای مواجهه با دیگران، داشتن یک «پاسخ کوتاه آماده» می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. این پاسخ باید کوتاه، واقعی و تعیین‌کننده مرز باشد.
مثال: «ما اخیراً متوجه شدیم که فرزندمان با یک چالش رشدی روبروست. خوشبختانه تحت نظر یک تیم عالی هستیم و داریم یاد می‌گیریم که چطور بهترین حامی برایش باشیم. حمایت و درک شما در حال حاضر بزرگترین کمک برای ماست.»
در برخورد با دوستان و اقوام، هوشمندانه عمل کنید: یک حلقه‌ی داخلی و معتمد برای درددل انتخاب کنید، یک پاسخ کوتاه و محترمانه برای دیگران آماده داشته باشید، و مهم‌تر از همه، به جای گلایه‌های کلی، درخواست‌های کوچک، مشخص و عملی برای کمک مطرح کنید.
درخواست کمک عملی فراتر از حمایت عاطفی
اغلب دوستان شما می‌خواهند کمک کنند، اما نمی‌دانند چگونه. از طرفی، شما نیز ممکن است برای درخواست کمک، احساس راحتی نکنید. بهترین راه، دادن درخواست‌های کوچک، مشخص و قابل اجرا است. این کار هم به دوستانتان فرصت کمک کردن می‌دهد و هم بار بزرگی را از روی دوش شما برمی‌دارد.
- به جای گفتن: «خیلی خسته‌ام…»
بگویید: «امروز یک ساعت وقت دکتر داریم، می‌توانی پیش فرزند دیگرمان بمانی؟» - به جای گفتن: «آشپزی برایم سخت شده…»
بگویید: «فردا روز شلوغی داریم، اگر بتوانی یک وعده غذای ساده برایمان بیاوری، لطف بزرگی کرده‌ای.» - به جای گفتن: «نیاز به کمک دارم…»
بگویید: «وقتی برای خرید می‌روی، می‌توانی این چند قلم را هم برای ما بگیری؟»
این درخواست‌های مشخص، به دیگران اجازه می‌دهد تا به شکلی مؤثر به شما یاری برسانند و از حس درماندگی آنها جلوگیری می‌کند.
سوالات متداول
۱. آیا باید همه دوستان و اقوام را از تشخیص فرزندم مطلع کنم؟
خیر، شما مجبور به این کار نیستید. توصیه می‌شود یک «حلقه داخلی» از افراد معتمد و حامی را انتخاب کرده و جزئیات را فقط با آنها در میان بگذارید و برای سایرین یک پاسخ کوتاه و کلی آماده داشته باشید.
۲. «پاسخ کوتاه آماده» برای اطلاع‌رسانی چیست؟
یک پاسخ کوتاه، واقعی و محترمانه است که ضمن اطلاع‌رسانی کلی، مرزها را مشخص کرده و از نصیحت‌های ناخواسته جلوگیری می‌کند. مثلاً: «فرزندمان با چالشی روبروست، تحت نظر تیم خوبی هستیم و حمایت عاطفی شما برایمان کافیست.»
۳. چرا دوستانم با اینکه می‌خواهند کمک کنند، اما اقدامی نمی‌کنند؟
اغلب به این دلیل است که نمی‌دانند دقیقاً چگونه باید کمک کنند و از طرفی ممکن است شما هم برای درخواست کمک احساس راحتی نکنید. این حس درماندگی مانع از اقدام عملی می‌شود.
۴. مؤثرترین روش برای درخواست کمک از دوستان چیست؟
بهترین راه، تبدیل نیازهای کلی به درخواست‌های کوچک، مشخص و قابل اجرا است. به جای گفتن «خیلی خسته‌ام»، بگویید «می‌توانی یک ساعت مراقب فرزندم باشی تا استراحت کنم؟».
۵. فایده درخواست‌های مشخص و عملی چیست؟
این کار دو فایده اصلی دارد: اول اینکه بار بزرگی را به صورت عملی از روی دوش شما برمی‌دارد و دوم اینکه به دوستان شما یک راه مشخص برای کمک کردن ارائه می‌دهد و حس درماندگی و بلاتکلیفی آنها را از بین می‌برد.