معرفی
کودک در درک صحبت دیگران (زبان درکی) یا در استفاده از کلمات و جملات برای بیان خود (زبان بیانی)، یا هر دو، مشکل قابل توجهی دارد. این مشکل به هوش پایین یا مشکلات شنوایی او مربوط نیست.
نشانههای کلیدی
- دایره لغات بسیار محدود نسبت به همسالان.
- دشواری در ساختن جملات صحیح و کامل.
- ناتوانی در دنبال کردن دستورات طولانی.
- دشواری در داستانگویی یا توصیف وقایع.
درمان و توانبخشی
هستهی اصلی درمان، گفتاردرمانی است. گفتاردرمانگر با استفاده از بازی و فعالیتهای هدفمند، به کودک در افزایش دایره لغات، بهبود گرامر و درک بهتر زبان کمک میکند.
- گفتاردرمانی: ساختن پلهای ارتباطی: با مطالعه این بخش، با رویکردهای عملی گفتاردرمانگر برای تقویت مهارتهای زبانی به طور کامل آشنا شوید.
- تأخیر و اختلال تکاملی: درک تفاوت بین یک تأخیر ساده و یک اختلال پایدار، اولین گام در شناخت این چالش است.
- نقش شما به عنوان شریک درمانی: بیاموزید چگونه آموزههای جلسات گفتاردرمانی را به صورت عملی در گفتگوهای روزمره در خانه به کار بگیرید.
سوالات متداول
۱. آیا اختلال زبان به معنای هوش پایین کودک است؟
خیر، این اختلال به هوش پایین یا مشکلات شنوایی مربوط نیست. کودک مبتلا میتواند هوش کاملاً طبیعی داشته باشد اما در مهارتهای خاص زبانی دچار چالش باشد.
۲. تفاوت زبان درکی و بیانی چیست؟
زبان درکی به توانایی فهم و درک صحبت دیگران اشاره دارد، در حالی که زبان بیانی به توانایی کودک برای استفاده از کلمات و جملات برای بیان افکار و نیازهای خودش مربوط میشود. یک کودک ممکن است در هر یک یا هر دوی این حوزهها مشکل داشته باشد.
۳. هسته اصلی درمان اختلال زبان چیست؟
هسته اصلی درمان، گفتاردرمانی منظم و هدفمند است. گفتاردرمانگر به صورت تخصصی بر روی افزایش دایره واژگان، بهبود ساختار جمله و تقویت درک زبان کودک کار میکند.
۴. آیا کودکی که در داستانگویی مشکل دارد، ممکن است اختلال زبان داشته باشد؟
بله، دشواری در به یاد آوردن و بیان وقایع به صورت منسجم (داستانگویی)، یکی از نشانههای کلیدی چالش در زبان بیانی است.
۵. اگر فرزندم دستورات طولانی را دنبال نمیکند، میتواند نشانه اختلال زبان باشد؟
بله، ناتوانی در به خاطر سپردن و اجرای دستورات چند مرحلهای یکی از علائم رایج ضعف در زبان درکی است و نیاز به بررسی توسط متخصص دارد.
اطلاعات مندرج در این صفحه صرفاً برای افزایش آگاهی شماست و هرگز نباید جایگزین مشاوره، تشخیص و درمان توسط پزشک متخصص یا تیم توانبخشی فرزند شما شود. این یک ابزار کمکی برای درک بهتر است، نه یک منبع درمانی.
